سهروردی اگاهی ومعرفت انسان را به دودسته تقسیم می کند معارف فطری و کعارف غیر فطری.منظور وی از معارف فطری تصورات و تصدیقاتی است که فهم و پذیرش انها نیاز به استدلال ندارد و صرف توجه به ذهن به انها و خطور انها به ذهن برای فهم و اذعان به انها کافی است. اما معارف غیر فطری تصورات و تصدیقاتی هستندکه فهم و پذیرش انها نیازمند به استدلال است یعنی باید معرفت های دیگری که قبلا معلوم شده اند را به نحو خاصی ترکیب کنیم تا به این معارف دست پیدا کنیم.به نظر سهروردی اگر کسی معارف فطری را نپذیرد وبخواهد هر گونه معرفتی را غیر فطری و کسب شده از راه تعریف و استدلال بداند دچار تسلسل خواهد شد و مستلزم این است که انسان به هیچ تصور وتصدیقی علم نداشته باشد و حال انکه انسان به بعضی تصورات وتصدیقات علم دارد.